Jonathan Prestwich

Engelsman Jonathan Prestwich is geen onbekende nieuwkomer in de wandelgangen bij Arco. Geruime tijd voordat hij in 2004 zijn eigen ontwerpstudio startte, werkte Prestwich jarenlang samen met Burkhard Vogtherr, één van de gerenommeerde household names in Winterswijk. Hij was Vogtherrs rechterhand en werkte in die hoedanigheid al mee aan de ontwikkeling van diverse Arco producten.

Toen Jonathan en Jorre van Ast voor het eerst over directe samenwerking spraken, was dat toch een nieuwe stap. Ze vertegenwoordigen allebei een volgende generatie in de productontwikkeling van Arco. Dat eerste gesprek vond plaats in een Londense pub, niet geheel toevallig voor twee vrienden en ook zeer toepasselijk. Arco had een duidelijke opdracht. Er was behoefte aan een betaalbare, stapelbare en comfortabele stoel voor zowel de horeca als de particuliere woonomgeving.

Jonathan: "Zo begin je vaak aan een nieuw ontwerp-project. De klant heeft een specifieke wens en daar ga je eerst uitgebreid over in gesprek en aan het denken. Ik probeer altijd manieren te vinden om dingen te creëeren die net iets beter, handiger en doelmatiger zijn dan alles wat al bestaat. Telkens weer de grenzen iets verleggen. Uitgangspunt daarbij is de manier van leven: hoe gedragen mensen zich en wat precies is de essentie van de levenswijze van deze tijd. Er ontstaan steeds weer nieuwe situaties -denk aan het veelvuldig gebruik van laptops en handcomputers altijd en overal- en als ontwerper moet je in staat zijn nieuwe items te ontwikkelen die relevant zijn, die perfect aansluiten op de huidige leefstijl."

"Dingen bedenken, die appelleren aan een bepaald gebruik, dàt is interessant en een zinvol uitgangspunt voor nieuwe ontwerpen. Ik wil nieuwe meubels maken waarvan veel mensen zullen zeggen: wow, zoiets kan ik goed gebruiken, dat heb ik nodig."

Het nieuwe Arco ontwerp zou, zo werd snel duidelijk, een mooie houten stoel worden. "Dat is the thing to do today, dat is wat mensen willen." De stoel moest licht van gewicht zijn en bovenal zeer comfortabel. Het eindresultaat, Prestwich' ontwerp van de Café Chair, werd al direct na zijn introductie onderscheiden met de Interior Innovation Award 2011 van de German Designcouncil. De rugleuning uit 3D breisel geeft hem een heel prettig comfort, beperkt het gewicht en zorgt voor een karakteristieke uitstraling. Bovendien is het fijn computeren met je ellebogen op de gebogen leuning.

Prestwich heeft zich in de loop der tijd gespecialiseerd in het ontwerpen van meubels, zitmeubilair met name. "Dat is min of meer toevallig zo gelopen en naarmate je iets steeds vaker doet, word je er telkens beter in. Je bent er constant mee bezig en krijgt meer en betere ideeën." Maar stoelen ontwerpen is ook lastig en veeleisend. "Er zijn veel mogelijkheden, maar je kunt ook veel fouten maken. Er moet een goede balans onstaan tussen een groot aantal elementen: esthetiek, comfort, ergonomie, kosten, productiemogelijkheden, materialen.... Dat leidt tot interessante uitdagingen - ik noem het liever geen problemen of compromissen." Zo is de gebreide rugleuning van de Café Chair een mooie oplossing voor een constructie die zowel licht moest zijn als zeer sterk. "Er moeten tenslotte ook zwaargewichten op kunnen zitten en in de horeca is men niet zachtzinnig met meubilair."

Eén van de grootste uitdagingen van zijn vak vindt Prestwich het prijsniveau van het eindresultaat: hoe maak je een ontwerp commerciëel interessant. "Je kunt wel geweldige meubels bedenken, er moet ook het juiste prijskaartje aanhangen. En dat is tegenwoordig best lastig in een wereldwijde concurrentie. Op kwaliteit wil je niet inleveren." Hij vindt het van levensbelang dat Europa z'n vakkennis en ambachtelijke productie behoudt, want: "als we dat kwijtraken, is het vrijwel onmogelijk het opnieuw op te bouwen."

Fenomenen uit de natuur noemt Prestwich als grote inspiratiebron. "Kijk nou alleen maar eens naar hoe een bloem in elkaar zit. Hij opent zich bij het zonlicht, lokt bijen naar stamper en meeldraden om 's nachts weer te sluiten ter bescherming. Het werkt perfect! Zo goed, zo mooi en sophisticated. Dat kunnen we nog steeds niet namaken.

Eigenlijk zitten we met z'n allen nog in het stenen tijdperk en werken we met primitieve technieken. Misschien dat we ooit nog eens genetisch gemanipuleerde bomen kunnen kweken waaraan als vruchten de perfecte stoelen groeien."